آزادی

پشه ای در استکان آمد فرود ----- تا بنوشد آنچه وا پس مانده بود

کودکی -از شیطنت- بازی کنان ----- بست با دستش دهان استکان!

پشه دیگر طعمه اش را لب نزد ----- جست تا از دام کودک وا رهد

خشک لب، میگشت، حیران، راه جو ----- زیر و بالا ، بسته هر سو راه او

روزنی میجست در دیوار و در ----- تا به آزادی رسد بار دگر

هر چه بر جست تکاپو می فزود ----- راه بیرون رفتن از چاهش نبود

آنقدر کوبید بر دیوار سر ----- تا فرو افتاد خونین بال و پر

جان گرامی بود و آن نعمت لذیذ ----- لیک آزادی گرامی تر ، عزیز

فریدون مشیری