آفتابی شدن را برای کسی به کار می برند که پس از مدتی دراز از محل خود خارج شده و خود را نشان دهد. کم آبی و نیز وضعیت کوهستانی و شیب مناسب اغلب اراضی فلات ایران موجب آنگردید که ایرانیان با حفر قنات ها واستفاده از آب های زیر زمینی بخش بزرگی از بیابان های بی آب و علف کشور رابه مزارع و باغات سرسبز و خرم مبدل سازند.
در آن هنگام که آب قنات به مظهر قنات می رسید و اززمین خارج می شد می گفتند که آب آفتابی شده است، یعنی از تاریکی خارج شده و به آفتاب و روشنایی رسیده است. این عبارت اکنون برای کسانی که پس از مدت ها از انزوا خارج شده و خود را نشان می دهند به کار می رود.