دست های من

بازم صبح شد نگرانی وجودم پر کرد بلند شدم برم سر کار ولی چه کاری کارخونه بسته شده بود.بهتر برم ببیتم چه خبره توراه کارخانه با خودم میگفتم عمرم گذاشتم سر این کار ناقص شدم 10سال دارم کار میکنم ریه ام آلوده ده به آلوده شده به آزبست چرا بیکارم کردن جواب زن بچه های م کی میده 41سالمه جای دیگه کار گیرم نمی یاد تو این فکرها بودم خودم دیدم جلو در کارخونه عد ه ای از بچه ها جمع بودن یه لحظه شهریار بهنام دیدیم . سلام چه خبر. شهریار سر تکون داد گفت هیچ همش سر کاریه کارخونه میگه مواد نداریم اداره کار میگه درس میشهه رییس کارخونه میگه نیرو زیاد داریم همش دروغه.